★تو هرگز دلتنگی چشمانم را ندیدی،★

 ★و تصویر خاموشی قلبم را در روشنای آرزوهایت...★

★تو فریاد سکوتم را در میان واژگان روزمره زندگی نشنیدی،★

★تو فرصتی نداشتی برای برداشتن سیب سرخی از دستانم،★

★فرصتی نداشتی برای باور کردن باورهایم،★

★جاده ها چنان تو را در خود گرفتار کرده اند،★

★که لحظه ای توان ایستادن نداری...★

★تو فرزند سفر بودی،★

 ★و من نواده سکوت خویشتن...★

★دیگر انتظارت را به انتظار نخواهم نشست،★

                             ★ برو مسافر؛★

                             ★ جاده قدم های تو را دلتنگ است...★